De aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) is een cruciaal begrip als het gaat om voedselveiligheid. Het verwijst naar de maximale hoeveelheid van een stof die een persoon dagelijks, levenslang kan innemen zonder dat het schadelijk is voor de gezondheid. Dit geldt voor stoffen die bewust aan voeding worden toegevoegd, zoals E-nummers, diergeneesmiddelen en bestrijdingsmiddelen.

Wat houdt ADI precies in?

Stoffen die niet van nature in voeding voorkomen, krijgen een ADI om te bepalen hoeveel ervan veilig kan worden geconsumeerd. Denk bijvoorbeeld aan conserveermiddelen (E-nummers) of residuen van bestrijdingsmiddelen. Deze limiet wordt uitgedrukt in milligram per kilogram lichaamsgewicht, wat betekent dat de hoeveelheid die een persoon veilig kan consumeren, afhankelijk is van het gewicht. Voor een persoon van 70 kilo die een stof binnenkrijgt met een ADI van 40 mg/kg, betekent dit dat deze dagelijks 2,8 gram van de stof binnen mag krijgen.

Hoe wordt ADI vastgesteld?

De ADI wordt vastgesteld op basis van dierproeven, waarbij de hoogste dosis zonder negatieve effecten (de zogeheten NOAEL) wordt bepaald. Om veiligheidsredenen wordt de NOAEL gedeeld door 100, om rekening te houden met verschillen tussen mensen en dieren, en de gevoeligheid van kwetsbare groepen zoals kinderen of ouderen.

Naast ADI: Acute Referentie Dosis (ARfD)

Voor bestrijdingsmiddelen, contaminanten en diergeneesmiddelen wordt naast de ADI ook een acute referentie dosis (ARfD) vastgesteld. Dit geeft aan hoeveel van een stof je binnen 24 uur zonder risico kunt consumeren, bijvoorbeeld bij incidentele blootstelling via voedsel of water.

De ADI en ARfD zijn essentieel om de veiligheid van ons voedsel te garanderen en zorgen ervoor dat er strenge limieten zijn aan hoeveel we van bepaalde stoffen binnenkrijgen.

Wanneer je als producent levensmiddelen maakt, moet je rekening houden met verschillende aspecten van de Aanvaardbare Dagelijkse Inname (ADI) en de Acute Referentie Dosis (ARfD) om te voldoen aan de voedselveiligheidsnormen en om consumenten te beschermen. Hier zijn de belangrijkste aandachtspunten:

1. Kennis van Toeleveranciers

• Informatie van leveranciers: Het is cruciaal dat je van je leveranciers volledige informatie ontvangt over de stoffen en residuen die mogelijk in hun producten aanwezig zijn, zoals bestrijdingsmiddelen, additieven en diergeneesmiddelen. Hiermee kun je nagaan of jouw eindproduct aan de ADI- en MRL-eisen voldoet.

2. Bestrijdingsmiddelen en Diergeneesmiddelen

• Maximale Residulimieten (MRL): Als je producten maakt die dierlijke of plantaardige ingrediënten bevatten (zoals vlees, zuivel, groenten, of fruit), moet je ervoor zorgen dat residuen van bestrijdingsmiddelen of diergeneesmiddelen binnen de wettelijke MRL’s vallen. Deze zijn gebaseerd op de ADI en moeten worden gecontroleerd op basis van tests van de grondstoffen die je gebruikt.
• ARfD bij acute blootstelling: Voor producten waar incidentele hoge consumptie van kan voorkomen, zoals verse producten of seizoensgebonden producten, moet je er ook op letten dat er geen overschrijding van de ARfD optreedt. Dit is belangrijk als er bijvoorbeeld restanten van bestrijdingsmiddelen op fruit of groenten zitten.

3. Gebruik van Additieven (E-nummers)

• Voldoen aan de ADI: Zorg ervoor dat de hoeveelheid additieven (zoals kleurstoffen, conserveermiddelen, en smaakversterkers) die je in het product gebruikt, binnen de vastgestelde ADI blijft. Dit betekent dat de totale hoeveelheid van een bepaald additief in een portie van je product niet mag leiden tot overschrijding van de ADI bij normale consumptie.
• Correcte dosering: De dosering van additieven moet nauwkeurig worden bepaald om te voorkomen dat consumenten bij regelmatige inname de ADI overschrijden, vooral als de stof in meerdere producten kan voorkomen.

4. Validatie van Nieuwe Grondstoffen

• Nieuwe ingrediënten of additieven: Als je een nieuw ingrediënt of additief wilt introduceren, moet je zorgen voor de juiste goedkeuring van de EFSA en dat er een ADI voor de stof is vastgesteld. Elk nieuwe toevoeging aan voeding moet beoordeeld worden op veiligheid en voldoen aan de Europese wetgeving.
  
  

De Aanvaardbare Dagelijkse Inname (ADI) voor zware metalen onder andere lood, cadmium, kwik en arseen wordt regelmatig bijgewerkt door internationale gezondheidsorganisaties. Actuele waarden zijn beschikbaar via bronnen zoals de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) en het RIVM.

Bast Kwaliteitsbeheer krijgt geregeld de vraag om analyses en de uitslag te verifiëren en staan in deze graag klaar voor u!